عقلانیت و برندسازی

به سال های پس پشت که می نگرم بیش از هر چیز، اندوه نبود عقلانیت در سرزمینم مرا آزار می دهد. خاطره های بسیاری در ذهن من زنده می شود و انواع عقل ستیزی ها را به یاد می آورم:

  • سال هشتاد و پنج، در جلسه ای که به عنوان متخصصبرندینگ  ما را دعوت کرده اند، به طرح فراخوان گرافیست ها برای طراحی برند گردشگری ایران اعتراض کرده ایم. مدیر سازمان گردشگری لوگویی را نشان ما می دهد و می گوید، می خواهیم از این برندها بسازیم!
    سال نود به عنوان مشاور، از آقایی که قرار است طراحی برنامه برندسازی یک برند ملی را به ایشان واگذار کنند می پرسیم: پروژه و مدل کار را توضیح می دهید؟ نگاهی می کند و می گوید: خلاقیت نیاز به این چیزها ندارد!
  • سال نود و پنج در جلسه ای متشکل از اساتید، درباره سیلابس درس مدیریت برند برگرفته از نسخه دانشگاه میشیگان حرف می زنیم. یکی از حضرات می گوید: این مدل ها را از سیلابس حذف کنیم، خودمان هم بلد نیستیم، به درد ایران هم نمی خورد!
  • دو سال بعد در مصاحبه برای انتخاب استاد برند حضور دارم. می خواهم جایم را به جوانان بدهم تا به پروژه ها و نوشتن برسم. از عزیزی که خودش، خودش را استاد و دکتر می نامد می پرسم از مدل های طراحی ارزش ویژه برند کدام را می شناسی؟ می گوید: مدل سوات.

سال بعد می بینم در اینستاگرام تدریس می کند و می گوید این مدل بازی در هیچ کجای دنیا وجود ندارد! عده ای (یعنی من) جریان سازی می کنند! (ادبیات آشنایی است، اما نه در حوزه علم)  تمام آژانس های معتبر از وی ال ام، یانگ اند رابیکم، اگیلوی، دی دی بی، بیتس و غیره را رد کرده، آکر و کلر و برمان و دچرناتونی را هم پشت سر گذاشته است.

عقلانیت در برندسازی در سه موضوع جایگاه دارد:   کشف،  روش،  هدف گذاری

۱. کشف مفاهیم و متغیرها، مثلا برند شخصی چیست؟ یا هویت چیست؟ چگونه و با چه متغیرهایی تعریف می شود؟

۲. مدل ها و روش هایی که ما را به خلق عناصر برند و حل مسئله می رساند. برای مثال: چگونه برند شخصی خلق کنیم؟ آیا اگر پول بدهید درباره تان فیلم بسازند و یا کنار یک سلبریتی بایستید، برند می شوید؟

۳. اهداف باید قابل ارزیابی، قابل دسترسی و منطبق با منابع باشند و چیزهایی که همه می دانند.

با انتخاب مدل و بر اساس داده ورودی به مدل، برندها متمایز می شوند، هیچ دو شرکتی شبکه داخلی و خارجی یکسانی ندارند، چون بازیگران، منابع و فعالیت های سازمان ها یکی نیست.

امید روزی برسد که عقلانیت در کسب و کار، در مدیریت و در جامعه حکم‌فرما شود

ممکن است به مطالب زیر علاقمند باشید:
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.